Ek het dit geniet!
Door: Resinda
Blijf op de hoogte en volg Resinda
14 Juli 2018 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Nadat ik een hele mooie vakantie heb gehad in en rondom Kaapstad, is het nu tijd voor mijn allerlaatste blog.....
Als ik nu terug kijk, zijn de 5 maanden toch wel erg snel gegaan. Met een enorm dubbel gevoel schrijf ik deze blog. Een soort tweestrijd in mezelf. Want Zuid-Afrika is zo’n geweldig mooi land en ik heb hier zoveel geleerd, gezien en nieuwe mensen ontmoet, dat het een raar idee is om hier weg te gaan. Maar wat heb ik ook weer zin om thuis in Nederland te zijn, eindelijk mijn familie en Damon weer zien.
In deze laatste blog wil ik nog wat dingen delen over wat ik hier heb geleerd en meegemaakt. En dat is veel moet ik zeggen. Ook wil ik nog een paar mensen bedanken, dus lees snel verder!
-Anders zijn-
Hoe het voelt om ‘anders’ te zijn bijvoorbeeld. Ik heb me in Nederland nog nooit anders gevoeld dan de rest. In Johannesburg heel vaak. Niet alleen omdat ik er anders uit zie, mijn huiskleur was vele malen witter en mijn haar is blonder, maar ook het anders zijn in de zin van: de manier van werken die wij gewend zijn of hoe mensen hier tegen elkaar spreken. Ik voelde me oprecht anders. En ik was (en ben) natuurlijk ook anders dan Zuid-Afrikanen. Ik kom tenslotte uit een hele andere cultuur. Waarom was ik dan toch zo verbaast over het anders voelen? Omdat ik het nog nooit eerder had meegemaakt..
-De bubbel-
Dat heeft me aan het denken gezet. Leven we allemaal niet in een soort bubbel? Over het algemeen heeft iedereen vrienden uit dezelfde cultuur, je hebt een baan waar je 3/4/5 dagen per week naar toe gaat en hebt geleerd hoe je je daar moet gedragen... zo kan ik nog even doorgaan. Zorgt dit ervoor wat we als mensen eigenlijk nooit ons eigen ding doen, maar wat past binnen de cultuur (of bubbel) waarin je leeft?
-Leren waarderen-
Ik heb echt geleerd om NL te waarderen. Ik zeg niet dat alles in NL goed geregeld is, maar als ik het vergelijk met hier... tsja dan eigenlijk toch wel. We moeten trots zijn op ons schoolsysteem en al helemaal op de gezondheidszorg. Een democratische overheid en politie die niet corrupt is. In Nederland heb je geen krottenwijk en is er bijvoorbeeld de voedselbank waardoor mensen geen honger hoeven te lijden. Ik waardeer Nederland! En stiekem hoop ik dat jullie dat ook meer zijn gaan doen door mijn blogs en post op Facebook...
-Mens!-
Ook ben ik erachter gekomen dat ik een enorm mensen-mens ben. Ofwel, ik moet mensen om mij heen hebben.
Vooral de eerste 2 maanden waren voor mij lastig, doordat het slecht ging met mijn oma en zij later ook overleed. Het doet mij nog steeds pijn dat ik in deze moeilijke tijd niet bij mijn familie was. Ik wist ook niet zo goed wat ik met mezelf aan moest. Ik heb nog nooit zoveel gehuild en ik heb me nog nooit zo alleen gevoeld.Dat is dan ook de reden geweest dat ik twee keer terug ben gegaan naar Nederland.
Het liedje van Shawn Mendes ‘in my blood’ hielp mij door deze periode heen.
“Help me, it's like the walls are caving in
Sometimes I feel like giving up
But I just can't
It isn't in my blood”
Verder miste ik de mensen om mij heen in het huis. Stel ik zou deze stage over moeten doen, dan zal ik er vanaf maand 1 voor hebben gezorgd dat ik ergens woonde met andere meiden die wél met mij op pad wilden en samen eten.
Buiten het huis had ik wel nieuwe vrienden gemaakt, waar ik ook echt veel aan heb gehad! Internations is een superhandige website om nieuwe mensen te leren kennen, een absolute aanrader als je naar het buitenland gaat.
Lieke, Sophie & Tom; als jullie dit lezen, super bedankt! Jullie hebben dit avontuur veel leuker gemaakt.
-Al die technologie van tegenwoordig-
Wat zijn dat Skypen, FaceTimen en Whatsapp bellen toch ge-wel-dige uitvindingen. Het was echt superfijn om te bellen met familie en vrienden!
Tante Ad, bedankt voor het bijpraten elke dinsdagavond. Opa en oma bedankt voor jullie tijd elke woensdag! Het was voor mij heel behulpzaam om elke week met hen te bellen, dan was ik weer bijgepraat over alles wat er in Nederland gebeurde en zij over wat ik in Joburg mee maakte.
Uiteraard wil ik ook de vriendinnen bedanken met wie ik heb gebeld, de rest van de familie en natuurlijk Damon.
-Lover & bestfriend-
Wat heb ik Damon ook gemist. Nog steeds nu natuurlijk want ik ben nog niet thuis haha. We hebben zo veel mogelijk gebeld en altijd gewhatsapped. De afstand was voor ons beide lastig, maar toch kan ik met heeeel veel trots, liefde en blijdschap zeggen dat we dit hebben doorstaan!
Ik kan het niemand aanraden om voor zo lang weg te gaan als je een relatie hebt, maar ik weet nu wel 10000% zeker dat Damon en ik bij elkaar horen. Anders was dit niet goed afgelopen!
Dankjewel lieve Damon dat je mij hierheen hebt laten gaan & voor alle keren dat we hebben gebeld. Ik hou van je!
-Andere verwachtingen-
Ik heb ook geleerd dat dingen nou eenmaal niet zo gaan, als dat je wilt dat ze zullen gaan. Ik was er natuurlijk vanuit gegaan dat ik leuke huisgenoten zou hebben en hiermee activiteiten zou kunnen ondernemen, dat viel erg tegen. Uiteraard valt het overlijden van mijn oma ook onder deze categorie. Iedereen had gewild dat oma nog een paar jaar bij ons bleef, maar dit hebben we niet voor het zeggen.
Mijn stage was soms ook frustrerend, als een leraar, kind of ouder niet mee werkte bijvoorbeeld.
Allemaal voorbeelden waardoor ik heb geleerd om soms wat meer mijn schouders op te halen en mijn verwachtingen bij te stellen. Ga je uit van het ergste wat er kan gebeuren, dan valt alles mee.
-It’s all about the money-
Ik heb altijd gedacht dat geld niet gelukkig maakt. Maar na alles wat ik heb gezien en gehoord, kan ik zeggen dat veel problemen starten met werkloosheid of armoede. Hierdoor gaan mensen aan de drugs, lijden ze honger, gaan ze stelen, etc...
Geld maakt misschien niet gelukkig, maar het helpt zeker.
-Besef-
Het was echt geweldig om mensen te laten zien hoe mijn stage eruit zag. Aan Maudy, Mark, mijn ouders, Sophie en aan Tom en zijn familie heb ik de school en de wijk laten zien. Dit opende hun ogen. Voor mij heel fijn, mensen begrijpen nu waar ik het over heb. Natuurlijk laat ik foto’s zien, maar dat is zooo anders dan echt ergens staan en iets met je eigen ogen zien + beleven.
En dan is het ook nog eens zo, dat de dingen die ik heb gezien, je normaal niet ziet als je naar ZA op vakantie gaat. Dat maakte het voor mij nog leuker om de school enzo te laten zien. Mensen de werkelijkheid laten zien, wat er écht gebeurt in Joburg.
-Visite-
Überhaupt dat er zo veel mensen zijn langsgekomen voor mij is echt heel bijzonder. Ik vond het echt geweldig dat jullie er waren en ik een deel van mijn reis met jullie heb kunnen delen! We hebben een paar mooie herinneringen erbij gemaakt.
Een big, huge, enormous thanks hiervoor Damon, Maudy, Mams&Paps, Mark, Saskia en Jordy! Lots of love!
-Baie dankie-
Mam & Pap: bedankt dat jullie me de kans hebben gegeven om niet alleen meer te leren als maatschappelijk werker, maar ook over mezelf. Mam, bedankt voor alle emotionele telefoontjes & het opvrolijken. Fatti, bedankt voor het regelen van vliegtickets/overnachting & het helpen om goed na te denken over van alles. Duizend miljoen maal dank! Ik zal dit nooit vergeten.
En Als allerlaatste wil ik natuurlijk JULLIE bedanken. DE lezers van mijn blog. En ook nogmaals bedankt voor het doneren voor mijn doneeractie (400 kids hebben kunnen eten).
Heel tof dat ik ongeveer 100 lezers heb gehad elke week! Dat had ik zeker niet verwacht. Bedankt voor jullie interesse, doneren, support en het lezen van de blog!
Dit was ‘m dan, de allerlaatste dag in Zuid-Afrika & de allerlaatste blog.....
Tot snel.
Bye bye, zwaai zwaai,
Resi
PS. Mochten jullie nog vragen hebben over iets of tips willen voor in ZA, dan hoor ik dat graag!
Als ik nu terug kijk, zijn de 5 maanden toch wel erg snel gegaan. Met een enorm dubbel gevoel schrijf ik deze blog. Een soort tweestrijd in mezelf. Want Zuid-Afrika is zo’n geweldig mooi land en ik heb hier zoveel geleerd, gezien en nieuwe mensen ontmoet, dat het een raar idee is om hier weg te gaan. Maar wat heb ik ook weer zin om thuis in Nederland te zijn, eindelijk mijn familie en Damon weer zien.
In deze laatste blog wil ik nog wat dingen delen over wat ik hier heb geleerd en meegemaakt. En dat is veel moet ik zeggen. Ook wil ik nog een paar mensen bedanken, dus lees snel verder!
-Anders zijn-
Hoe het voelt om ‘anders’ te zijn bijvoorbeeld. Ik heb me in Nederland nog nooit anders gevoeld dan de rest. In Johannesburg heel vaak. Niet alleen omdat ik er anders uit zie, mijn huiskleur was vele malen witter en mijn haar is blonder, maar ook het anders zijn in de zin van: de manier van werken die wij gewend zijn of hoe mensen hier tegen elkaar spreken. Ik voelde me oprecht anders. En ik was (en ben) natuurlijk ook anders dan Zuid-Afrikanen. Ik kom tenslotte uit een hele andere cultuur. Waarom was ik dan toch zo verbaast over het anders voelen? Omdat ik het nog nooit eerder had meegemaakt..
-De bubbel-
Dat heeft me aan het denken gezet. Leven we allemaal niet in een soort bubbel? Over het algemeen heeft iedereen vrienden uit dezelfde cultuur, je hebt een baan waar je 3/4/5 dagen per week naar toe gaat en hebt geleerd hoe je je daar moet gedragen... zo kan ik nog even doorgaan. Zorgt dit ervoor wat we als mensen eigenlijk nooit ons eigen ding doen, maar wat past binnen de cultuur (of bubbel) waarin je leeft?
-Leren waarderen-
Ik heb echt geleerd om NL te waarderen. Ik zeg niet dat alles in NL goed geregeld is, maar als ik het vergelijk met hier... tsja dan eigenlijk toch wel. We moeten trots zijn op ons schoolsysteem en al helemaal op de gezondheidszorg. Een democratische overheid en politie die niet corrupt is. In Nederland heb je geen krottenwijk en is er bijvoorbeeld de voedselbank waardoor mensen geen honger hoeven te lijden. Ik waardeer Nederland! En stiekem hoop ik dat jullie dat ook meer zijn gaan doen door mijn blogs en post op Facebook...
-Mens!-
Ook ben ik erachter gekomen dat ik een enorm mensen-mens ben. Ofwel, ik moet mensen om mij heen hebben.
Vooral de eerste 2 maanden waren voor mij lastig, doordat het slecht ging met mijn oma en zij later ook overleed. Het doet mij nog steeds pijn dat ik in deze moeilijke tijd niet bij mijn familie was. Ik wist ook niet zo goed wat ik met mezelf aan moest. Ik heb nog nooit zoveel gehuild en ik heb me nog nooit zo alleen gevoeld.Dat is dan ook de reden geweest dat ik twee keer terug ben gegaan naar Nederland.
Het liedje van Shawn Mendes ‘in my blood’ hielp mij door deze periode heen.
“Help me, it's like the walls are caving in
Sometimes I feel like giving up
But I just can't
It isn't in my blood”
Verder miste ik de mensen om mij heen in het huis. Stel ik zou deze stage over moeten doen, dan zal ik er vanaf maand 1 voor hebben gezorgd dat ik ergens woonde met andere meiden die wél met mij op pad wilden en samen eten.
Buiten het huis had ik wel nieuwe vrienden gemaakt, waar ik ook echt veel aan heb gehad! Internations is een superhandige website om nieuwe mensen te leren kennen, een absolute aanrader als je naar het buitenland gaat.
Lieke, Sophie & Tom; als jullie dit lezen, super bedankt! Jullie hebben dit avontuur veel leuker gemaakt.
-Al die technologie van tegenwoordig-
Wat zijn dat Skypen, FaceTimen en Whatsapp bellen toch ge-wel-dige uitvindingen. Het was echt superfijn om te bellen met familie en vrienden!
Tante Ad, bedankt voor het bijpraten elke dinsdagavond. Opa en oma bedankt voor jullie tijd elke woensdag! Het was voor mij heel behulpzaam om elke week met hen te bellen, dan was ik weer bijgepraat over alles wat er in Nederland gebeurde en zij over wat ik in Joburg mee maakte.
Uiteraard wil ik ook de vriendinnen bedanken met wie ik heb gebeld, de rest van de familie en natuurlijk Damon.
-Lover & bestfriend-
Wat heb ik Damon ook gemist. Nog steeds nu natuurlijk want ik ben nog niet thuis haha. We hebben zo veel mogelijk gebeld en altijd gewhatsapped. De afstand was voor ons beide lastig, maar toch kan ik met heeeel veel trots, liefde en blijdschap zeggen dat we dit hebben doorstaan!
Ik kan het niemand aanraden om voor zo lang weg te gaan als je een relatie hebt, maar ik weet nu wel 10000% zeker dat Damon en ik bij elkaar horen. Anders was dit niet goed afgelopen!
Dankjewel lieve Damon dat je mij hierheen hebt laten gaan & voor alle keren dat we hebben gebeld. Ik hou van je!
-Andere verwachtingen-
Ik heb ook geleerd dat dingen nou eenmaal niet zo gaan, als dat je wilt dat ze zullen gaan. Ik was er natuurlijk vanuit gegaan dat ik leuke huisgenoten zou hebben en hiermee activiteiten zou kunnen ondernemen, dat viel erg tegen. Uiteraard valt het overlijden van mijn oma ook onder deze categorie. Iedereen had gewild dat oma nog een paar jaar bij ons bleef, maar dit hebben we niet voor het zeggen.
Mijn stage was soms ook frustrerend, als een leraar, kind of ouder niet mee werkte bijvoorbeeld.
Allemaal voorbeelden waardoor ik heb geleerd om soms wat meer mijn schouders op te halen en mijn verwachtingen bij te stellen. Ga je uit van het ergste wat er kan gebeuren, dan valt alles mee.
-It’s all about the money-
Ik heb altijd gedacht dat geld niet gelukkig maakt. Maar na alles wat ik heb gezien en gehoord, kan ik zeggen dat veel problemen starten met werkloosheid of armoede. Hierdoor gaan mensen aan de drugs, lijden ze honger, gaan ze stelen, etc...
Geld maakt misschien niet gelukkig, maar het helpt zeker.
-Besef-
Het was echt geweldig om mensen te laten zien hoe mijn stage eruit zag. Aan Maudy, Mark, mijn ouders, Sophie en aan Tom en zijn familie heb ik de school en de wijk laten zien. Dit opende hun ogen. Voor mij heel fijn, mensen begrijpen nu waar ik het over heb. Natuurlijk laat ik foto’s zien, maar dat is zooo anders dan echt ergens staan en iets met je eigen ogen zien + beleven.
En dan is het ook nog eens zo, dat de dingen die ik heb gezien, je normaal niet ziet als je naar ZA op vakantie gaat. Dat maakte het voor mij nog leuker om de school enzo te laten zien. Mensen de werkelijkheid laten zien, wat er écht gebeurt in Joburg.
-Visite-
Überhaupt dat er zo veel mensen zijn langsgekomen voor mij is echt heel bijzonder. Ik vond het echt geweldig dat jullie er waren en ik een deel van mijn reis met jullie heb kunnen delen! We hebben een paar mooie herinneringen erbij gemaakt.
Een big, huge, enormous thanks hiervoor Damon, Maudy, Mams&Paps, Mark, Saskia en Jordy! Lots of love!
-Baie dankie-
Mam & Pap: bedankt dat jullie me de kans hebben gegeven om niet alleen meer te leren als maatschappelijk werker, maar ook over mezelf. Mam, bedankt voor alle emotionele telefoontjes & het opvrolijken. Fatti, bedankt voor het regelen van vliegtickets/overnachting & het helpen om goed na te denken over van alles. Duizend miljoen maal dank! Ik zal dit nooit vergeten.
En Als allerlaatste wil ik natuurlijk JULLIE bedanken. DE lezers van mijn blog. En ook nogmaals bedankt voor het doneren voor mijn doneeractie (400 kids hebben kunnen eten).
Heel tof dat ik ongeveer 100 lezers heb gehad elke week! Dat had ik zeker niet verwacht. Bedankt voor jullie interesse, doneren, support en het lezen van de blog!
Dit was ‘m dan, de allerlaatste dag in Zuid-Afrika & de allerlaatste blog.....
Tot snel.
Bye bye, zwaai zwaai,
Resi
PS. Mochten jullie nog vragen hebben over iets of tips willen voor in ZA, dan hoor ik dat graag!
-
14 Juli 2018 - 15:38
Anke Hoogendoorn:
Ik heb met veel plezier jouw blogs gelezen Resinda! Bedankt voor het ons op de hoogte houden van jouw avonturen. Voor nu wens ik jou (jullie) een goede, veilige reis terug en kan je morgen je dierbaren weer in de armen sluiten! Groetjes! -
14 Juli 2018 - 15:50
Jordy Coenraads:
Was een geweldig avontuur en ik zie je straks weer.
Ps. Mooi geschreven weer alles -
14 Juli 2018 - 16:18
Jeanne :
Resinda, weer een mooi verslag, je kan het heel mooi verwoorden. Een hoop geleerd en gedaan, dit zal je niet gauw vergeten. Ik ben blij dat je mijn kleindochter bent en voel me trots. Gr en tot morgen -
14 Juli 2018 - 21:16
Maudy:
Dit is de eerste keer dat ik via hier op jouw blog reageer. Maar wat ben ik ontzettend trots op jou lief vriendinnetje van mij!
Je bent een topper!! -
14 Juli 2018 - 22:06
Ben Coenraads.:
Je bent een wereldmeid,grote klasse je stukjes boeiend met inhoud.
I like,t
Tot gauw Opa. -
14 Juli 2018 - 22:44
Tante Ad:
Dan nu dus voor de laatste keer een reactie op je blog Resinda.
Ik ben supertrots op wat je allemaal hebt gedaan en hoe je dit allemaal begrijpelijk verwoordt voor ons
Je hebt je hart op de juiste plek, blijf zoals je bent lieffie, ik hou van je -
15 Juli 2018 - 00:52
Toos Van Der Wal:
Hallo Resinda,
Heb genoten van je verslag, van uit Afrika, knap gedaan,
Welkom weer op Nederlandse bodem.
Grt. Toos van der Wal -
15 Juli 2018 - 22:22
Arlette:
Hoi hoi, ik hoorde van Kim over deze blog. ( ik heb hem niet ontvangen )
Heel mooiiiiiii
Het was heel leuk om er op deze manier erbij betrokken te zijn.
Dikke knuffel -
17 Juli 2018 - 14:37
Elbert:
Top verslag Resinda
Veel ervaring op gedaan en mensenkennis
Op naar de volgende stappen in je leven
Super trots Elbert en Petra
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
